การเล่นสำหรับเด็กปฐมวัย

การเล่นสำหรับเด็กปฐมวัย

เด็กกับการเล่นเป็นสิ่งคู่กันมาตามธรรมชาติ ตามจริงแล้วเด็กเจริญเติบโตขึ้นมาพร้อมกับการพัฒนาการเกี่ยวกับ การเล่น นั่นคือ เด็กสามารถเล่นได้โดยไม่ต้องมีใครสอน ถ้าสังเกตให้ดีจะพบว่าเด็กสามารถเล่นของเล่นที่วาง อยู่ตรงหน้าของเขาได้เอง โดยไม่จำเป็นต้องมีใครบอกหรือชี้แนะวิธีเกี่ยวกับการเล่น และเด็กแต่ละคนมีวิธีการ เล่นของเล่นแตกต่างกัน มีหลักฐานยืนยันว่าการเล่นมีส่วนสำคัญอย่างมากในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของ สมอง โดยการเล่นจะกระตุ้นให้มีการเพิ่มขึ้นของ

การเล่นยังช่วยส่งเสริมให้เด็กรู้จักกฎ ระเบียบ และกติกาของการเล่น ฝึกให้เป็นคนมีวินัย รวมทั้งฝึกในเรื่อง ความจำ ทักษะ และไหวพริบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเล่นนี้ส่งเสริมการใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5 นอกจากนี้ การเล่นบางประเภทยังช่วยกระตุ้นพัฒนาการพัฒนาการทางกาย อันได้แก่ พัฒนาการทางด้านกล้ามเนื้อ ด้านภาษาและด้านสังคม

ความสำคัญของการเล่น

ช่วงชีวิตของมนุษย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปฐมวัย นับตั้งแต่แรกเกิดจนถึงอายุ 6 ปี ถือได้ว่าเป็นช่วงวัยที่สำคัญที่สุดของการเจริญเติบโตและพัฒนาการทุก ๆ ด้านของมนุษย์ ทั้งนี้ การเล่นและของเล่นเพื่อส่งเสริมพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย นับเป็นหัวใจสำคัญของการเสริมสร้างประสบการณ์การเรียนรู้และพัฒนาการที่สอดคล้องกับธรรมชาติ และความต้องการของเด็กวัยนี้ พ่อแม่ผู้ปกครองและผู้ที่ปฏิบัติงานเกี่ยวข้องกับเด็กปฐมวัย ควรมีความรู้ความเข้าใจ เกี่ยวกับความสำคัญของการเล่นและของเล่นที่เหมาะสม

เด็กปฐมวัยจะมวามสุขสนุกสนานกับการเล่นในชีวิตประจำวันตามความสนใจและความพอใจของตนเอง ขณะที่เล่นนั้นเด็กได้ใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย ในการสำรวจคุณสมบัติของสิ่งที่เล่น ไม่ว่าจะเป็นคนที่เล่นด้วยหรือวัตถุสิ่งของหรือของเล่น พร้อม ๆ ไปกับการรับรู้สิ่งที่เล่นผ่านอวัยวะรับสัมผัสต่าง ๆ เข้าสู่กระบวนการทำงานของสมองในการจดจำเป็นข้อมูลความคิดความเข้าใจต่อสิ่งนั้น "เด็กจะค่อย ๆ ซึมซับและเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ผ่านปฏิสัมพันธ์กับคนเล่นหรือของเล่น โดยเฉพาะเมื่อเด็กได้ลงมือกระทำด้วยตนเองและมีผู้คอยชี้แนะให้ข้อมูล หรือสอนให้รู้จักคำบอกของชื่อเรียกสิ่งต่าง ๆ รอบตัว หรือความหมายของสิ่งเหล่านั้นทีละเล็กละน้อย จากเรื่องที่ง่าย ๆ ไปสู่เรื่องที่ซับซ้อนมากขึ้น ตามความสามารถของวัย"